Fietsen op de Maas met Mila en Denni van de blog "Un monde à vélo

La Meuse à Vélo, een ontspannend uitje

Fietsen is altijd ons favoriete vervoermiddel geweest om een streek te verkennen. We staan open voor de wereld om ons heen en verkennen plaatsen waar we anders nooit zouden zijn gekomen. Dorpen en landelijke gebieden zijn nu onze wellnesskuur. Daarom sprak de 450 km van La Meuse à Vélo ons aan. We wisten dat we veel onvermoede wonderen zouden ontdekken, maar we wisten vooral dat we in natuurgebieden zouden komen waar we de rust van de natuur konden observeren.

In deze regio met zijn rijke geschiedenis en verschuivende grenzen, zijn we in de voetsporen getreden van grote namen uit het verleden, zoals Jeanne d'Arc, Diderot en Arthur Rimbaud. Van het zuiden naar het noorden van de route keken we toe hoe de Maas steeds groter werd naarmate de kilometers verstreken en lieten we ons meevoeren op deze rustige wandeling richting de Belgische grens.

We bereikten het startpunt van La Meuse à Vélo in Langres, een prachtige stad met een rijk verleden dat teruggaat tot de Gallo-Romeinse tijd en zeer goed bewaarde stadsmuren. Nadat we op de fiets waren vertrokken, bereikten we na een paar kilometer de bron van de rivier en waren we verbijsterd. Hoe kan zo'n klein druppeltje water een rivier worden?

Petite Cité de Caractère, een onbetaalbaar erfgoed

Nadat we door het glooiende landschap en de valleien van de Maas hadden gefietst, begonnen we de dorpjes langs de route te verkennen, waarvan sommige hoog in de bergen lagen. Wanneer we onze fietstochten plannen, maken we er altijd een regel van om 15% meer kilometers toe te rekenen dan begroot, zodat we de fietsroute regelmatig kunnen verlaten en tijd hebben om de verschillende bezienswaardigheden te ontdekken.

Een van onze meest gedenkwaardige omwegen was naar Bourmont, een oude versterkte "Petite Cité de Caractère". De tocht bracht ons naar Parc de la Roche, een ongelooflijke plek die in de loop der jaren veel veranderingen heeft ondergaan. Iets verderop in het park bracht de Cona-wandeling ons naar de kerk Notre-Dame in de schaduw van de lindebomen, waar we een prachtig uitzicht hadden over de vallei en de prachtige renaissancegebouwen van het dorp.

Verderop gaf Neufchâteau zijn geheimen aan ons prijs. Jeanne d'Arc was al aanwezig in dit prachtige stadje met zijn unieke erfgoed, omdat ze hier meerdere keren met haar familie haar toevlucht had gezocht. Om de verborgen schatten van de stad ten volle te kunnen waarderen, moet je de deuren openduwen tijdens rondleidingen georganiseerd door het Office du Tourisme.

In de voetsporen van Jeanne d'Arc

Op enkele kilometers van Neufchâteau is Domrémy-la-Pucelle een gedenkwaardige halte, of je het verhaal van Jeanne d'Arc nu kent of niet. Hier werd Jeanne d'Arc geboren, een heldin uit de Middeleeuwen, en hoorde ze de stemmen die haar vertelden Frankrijk te bevrijden van de Engelse bezetting. Langs de meanderende oevers van de Maas zijn er veel verwijzingen naar haar aanwezigheid en moed.

Langs de Meuse à Vélo route passeerden we de indrukwekkende Basilica du Bois-Chenu, gebouwd ter nagedachtenis aan Jeanne d'Arc. Hoewel het vrij recent gebouwd is (eind 19e eeuw), is het gebouw een waar meesterwerk. Een korte rit verder bezoeken we het ouderlijk huis van Jeanne d'Arc, compleet met een zeer interessant interpretatiecentrum over de geschiedenis van de heldin.

De herinnering aan de Grote Oorlog

In Verdun leidde de plicht tot herinnering ons naar de beklimming van het beruchte slagveld. Het monument gewijd aan dit offensief, dat bijna een jaar duurde, liet ons op de rand van tranen achter. De ondraaglijke leefomstandigheden van de soldaten worden op een educatieve manier verteld, maar ook met een waarheid die moeilijk te bevatten is, zo onmenselijk lijkt het.

Het slagveld is gemakkelijk per fiets te bezoeken. Verrassend genoeg genoten we van de vredige rit door deze natuurlijke lijkwade die de 90.000 soldaten bedekt die niet begraven konden worden en hier, onder deze bomen, achterbleven. Het is een rust die in contrast staat met de sporen die artillerievuur op dit land heeft achtergelaten en die nog steeds zeer aanwezig en indrukwekkend zijn.

Verdun, een aangenaam stadje aan de oevers van de Maas, lijkt ver verwijderd van de veldslag die zijn omgeving trof, ook al verwijzen enkele herdenkingsplaatsen ernaar. Met zijn verschillende historische monumenten, zijn kathedraal, zijn stadsmuren, zijn terrassen en zijn kleine jachthaven heeft de plaats alles om te verleiden. We hebben vooral genoten van ons verblijf in Maison Mirabeau, een prachtige, comfortabele bed & breakfast aan de rand van het stadscentrum.

Kastelen, wallen en burchten

Verder naar het noorden is de architectuur geëvolueerd. In Mouzon verkenden we de indrukwekkende abdijkerk Notre-Dame en de Porte de Bourgogne, een overblijfsel van de oude vestingwerken. Mouzon markeert ook het begin van de Trans-Ardennen, een groene weg langs de Maas die we volgden tot Givet.

Langs de groene weg kwam Sedan in zicht. De stad met het grootste versterkte kasteel van Europa is zeker een bezoek waard. Niet ver daarvandaan ligt Charleville-Mézières, een unieke stad met twee stadscentra. Mézières was ooit omringd door vestingmuren en kreeg daarom de bijnaam "Carcassonne van het Noorden". De Place Ducale, aan de kant van Charleville, is een meesterwerk uit de Renaissance en de toegangspoort tot hetArdense massief.

Het landschap is veranderd in het hart van het massief, met dorpjes die nu aan de oevers van de Maas liggen. Zo ook Monthermé, bijgenaamd "de Parel van de Maas", een prachtig stadje genesteld in het hart van een lus in de rivier. Givet markeerde het einde van onze reis toen we de Belgische grens naderden. De enorme citadel die de stad domineert is indrukwekkend. Met zijn mooie geplaveide straatjes en bars aan de rivier is de stad een geweldige plek om rond te dwalen - een passend einde van onze reis.

Natuurlijke landschappen langs de route Meuse à Vélo

Tussen valleien, heuvels, landelijke gebieden, kalkstenen kliffen en grasvelden, en kleine bergen beplant met bomen verder naar het noorden, was de Meuse à Vélo een genot wat betreft de verscheidenheid van haar landschappen. De rustige route bood ons dagelijks het genoegen om dieren te observeren die we niet gezien zouden hebben als we in een auto hadden gezeten. Reigers, roofvogels en vogels in vele kleuren en soorten vergezelden ons.

Verder naar het noorden genoten we echt van de verkenning van de landschappen van het Ardense massief. Langs de lussen van de Maas, ingebed tussen deze heuvels die gemiddeld 400 m hoog zijn, waren de uitzichten magisch. Het enige wat we wilden was van onze fietsen afstappen en een paar dagen wandelen in deze groene massieven. Een goed excuus om zo snel mogelijk terug te komen om al deze prachtige streken te ontdekken.

En jij? Waar wacht jij nog op om op de fiets te stappen en La Meuse à Vélo te ontdekken?